Kairos

Corona en de innerlijke tijd

In de eerste maanden van de coronatijd kwamen velen van ons in een andere tijdsbeleving terecht: nu we minder opgejaagd werden door de kloktijd, kwam er meer ruimte voor, wat filosofe Joke Hermsen noemt, onze ‘innerlijke tijd’. In haar boeken Stil de tijd en Kairos houdt Joke Hermsen een pleidooi voor ‘het vertragen van de tijd’.

In het eerste deel van de lezing verbind ik dit filosofische thema van ‘de tijd’ met de Griekse god Chronos/Kronos, die niet alleen zijn eigen kinderen verslindt, maar uiteindelijk alles wegmaait met zijn zeis. Daarnaast is er de god Kairos, die voor een andere, innerlijke tijdbeleving staat, maar ook voor de juiste kans, het juiste moment. Daarom wordt hij met een kuif op het kale hoofd weergegeven: je kunt hem maar één keer pakken.

In het tweede deel neem ik u mee naar een kapel in Vallauris in Zuid-Frankrijk, waar schilderingen van Picasso te zien zijn met als onderwerp ‘Oorlog en Vrede’. Voor mij is ‘De vrede’ in deze kapel de perfecte verbeelding van de innerlijke tijd.

Picasso, De vrede, Vallauris